zeg me wat je hebt gezien
vertel me wat je hoorde
dim je stemgeluid en fluister
weet dan dat ik luister
weet dan dat ik dadelijk al
alles glad vergeten zal
zo blijft het onder ons
en in het duister
Advertenties
Alle berichten door Ernst
Tjiftjaf
Daar komt de oude tjiftjaf
De tjif is er al wel een beetje af
Maar de rest is nog spic & span
Kijk ‘m gaan
Die kleine krasse ouwe
Tjaf
Tjiftjaf (Phylloscopus collybita)
Foto Ferran Pestaña/Flickr
Doktersadvies
Ik werd beklopt, betikt,
Geknepen en geprikt
Beschenen in mijn mond,
Mijn oren en mijn ogen
In al mijn openingen woelden ze
Steriel gehandschoend rond
Maar een gedegen diagnose
Lag niet in hun vermogen
Ze bladerden in boeken
Googelden en voodooden
Ze staarden naar ’t plafond
En gaven me tenslotte maar
Een briefje mee
Daarin stond geschreven
Vermoed’lijk is’t het leven zelf
Dat u door de aad’ren stroomt
En ofschoon het leven lijden is
Leer er maar mee leven
En pak er van ons op uw gezond
Een stevige pint
Of twee
Fien
Ze had een stem
‘van hier tot an de Roosegragt’
Dat is zo’n kleine 4 kilometer
best een lange stem
Ze had hem nodig om haar
verse fruit aan de man te brengen
(want de man komt het niet hale)
Appeltjes van oranje vijf stuivers
de kilo klonk het dan
Hier, op de Ten Katemarkt
Ze komt nog weleens
kijken: ‘Fien!’ roepen ze dan
krijgt ze aaien over haar bol,
zoenen, tikjes op haar schouder,
pakken ze zacht haar handjes,
stoppen ze zakjes lekkers
in haar tas
Maar haar stem is versleten
Een fluistering
van een metertje of twee
Met een half uurtje
is ze weer weg, aangedaan
dat wel, en bijgetankt
gaat ze op haar scootmobiel
sturend met één hand en
zwaaiend, allemaal bedankt
Fien, van de Ten Katemarkt
Revanche du chef
op een dag
zal ik de uien aan het huilen krijgen
ik zal ze storten
in onoverkomelijk verdriet
niet te stelpen zullen de hete tranen zijn
zakdoek keukenrol en krant
ze zijn niet aan te slepen
gejank zal klinken door de straten
dubbele ramen zijn niet dubbel genoeg
wee de huilbuien der uien
ik zal ze krijgen door mijn eigen tranen heen
op die dag
